وقایع صنعت – ناترازی انرژی در ایران به بحرانی تبدیل شده که فراتر از یک مشکل فنی یا اقتصادی، امنیت اجتماعی را تهدید می‌کند. افزایش بی‌سابقه مصرف انرژی، به‌ویژه در بخش گاز(با کمبود ۲۵ درصد در سال ۱۴۰۲ و پیش‌بینی ۳۰ و ۳۵ درصد در سال‌های ۱۴۰۳ و ۱۴۰۴)، و برق، ظرفیت تولید و توزیع را تحت فشار قرار داده است. این ناترازی به ویژه در مناطق محروم، دسترسی به خدمات ضروری مانند بهداشت، آموزش و معیشت را با مشکل مواجه کرده و شکاف اجتماعی را تشدید می‌کند.

این ناترازی، علاوه بر پیامدهای اقتصادی، می‌تواند به نارضایتی‌های اجتماعی و تهدید نظم عمومی بیانجامد. قطعی‌های ناگهانی برق و گاز، به‌خصوص در مناطق حاشیه‌ای و مرزی، احساس امنیت و رضایت عمومی را کاهش می‌دهد و تاب‌آوری اجتماعی را تضعیف می‌کند. بنابراین، انرژی در ایران صرفاً یک منبع اقتصادی نیست، بلکه عنصری کلیدی در پایداری نظم اجتماعی و سیاسی محسوب می‌شود.

برای حل این بحران، اصلاح نظام قیمت‌گذاری انرژی، ارتقای بهره‌وری، سرمایه‌گذاری در انرژی‌های تجدیدپذیر(به‌ویژه در مناطق شرقی)، و اجرای نظام تعرفه‌گذاری پلکانی همراه با حمایت از دهک‌های پایین ضروری است. نگاه صرفاً اقتصادی به انرژی و عدم توجه به عدالت منطقه‌ای و آینده‌نگری در سیاست‌گذاری، ایران را در برابر شوک‌های آتی آسیب‌پذیر کرده است. کمیسیون انرژی مجلس نیز تشکیل قرارگاهی برای رسیدگی به این مشکل را اعلام کرده است.