سایر عناوین خوراک خبرخوان خوراک اتم

اظهارات اخیر فرزانه صادق، وزیر راه و شهرسازی، در حاشیه بازدید از محل انفجار اسکله شهید رجایی بندرعباس، موجی از خشم و انتقاد را در میان بازماندگان و افکار عمومی برانگیخته است.
این روزها، ایران و آمریکا با هم مذاکره نمی کنند؛ با سایه های یکدیگر حرف می زنند. سایه هایی که ناشی از بی اعتمادی تاریخی اند. در این وضعیت، شاید آنچه بیشتر از تکنیکهای سیاسی اهمیت دارد، بازسازی فهم انسانی از دیگری است.
در نسیم بهاری رم، در دل سفارت عمان، مذاکرات وارد فازی بحرانی شد. آمریکایی ها با فشار مضاعف خواهان امتیازات بیشتر شدند. فریز کامل برنامه هسته ای، محدودیت های تحقیق و توسعه، و بازگرداندن برخی تحریم ها به عنوان "اهرم نظارت". برای لحظه ای به نظر می رسید که همه چیز فرو خواهد پاشید.
باسابقه‌ترین و اولین جشنواره‌ی رقابتی مجریان، هنرمندان و سخنوران صحنه‌ در ایران از نونهالان تا بزرگ‌سالان از ۳۱ استان به گستره‌ی ایران، همچنین با حضور شرکت کنندگانی از چندین کشور، پنجم اردیبهشت‌ماه در مرکز همایش‌های بین‌المللی هتل پارسیان آزادی تهران برگزار شد.
ظهور هند، داستان آرام تغییر قدرت جهانی است. داستان کشوری که نه با تهدید، نه با تبلیغات پر سر و صدا، بلکه با صبر استراتژیک، خلاقیت اقتصادی و دیپلماسی فعال، در حال رقم زدن آینده است. جهان شاید همچنان چشم به چین و آمریکا دوخته باشد، اما زیر پوست نظم جهانی، هند در حال نوشتن فصلی تازه است. و این فصل، چیزی نیست که بتوان به راحتی نادیده گرفت.
احتمال دستیابی به توافق جامع پایین است. اما امکان رسیدن به چارچوبی برای ادامه ی مذاکره وجود دارد. توافقی محدود، مرحله ای، و قابل راستی آزمایی. شاید مثل همیشه، دیپلماسی در خاورمیانه نه پایان باشد، نه آغاز؛ بلکه فقط مکثی میان بحرانها.
وقتی دور سوم مذاکرات شنبه در عمان آغاز شود، درِ چوبی دیگری بسته خواهد شد. شاید صداها همان صداها باشند و چهره ها همان چهره ها. اما واژگان تغییر کرده اند. و در دنیای دیپلماسی، همین کافیست تا سرنوشت ملت ها دگرگون شود.
ویتکاف بیش از آنکه دیپلمات باشد، معمار توافق های مبتنی بر فرصت در دل بحران است. و چه بسا همین ویژگی، در مقطع فعلی، بزرگترین شانس برای کاهش تنش میان تهران و واشنگتن باشد.