سایر عناوین خوراک خبرخوان خوراک اتم
هوش مصنوعی آینده نیست؛ همین امروز است. و تنها دولتِ کارآفرین میتواند کشور را وارد بازی آینده کند.
اگر دولتها موتور اصلی نوآوری هستند، چرا ما هنوز دولت را فقط در نقش مجوز، مالیات و بوروکراسی میبینیم؟
شاید بتوان گفت که آثار چخوف، نوعی رواندرمانی جمعیاند؛ روایتهایی برای زمانهای که انسان از خود جدا شده است. او به ما یادآوری میکند که هنوز میتوان احساس کرد، هنوز میتوان اندیشید، و هنوز میتوان در میان آشوب، به سکوتی رسید که درمانگر است.
جهان نئو تکنو اکونومیک، اگرچه پر از پیچیدگی و الگوریتم است، اما هنوز به یک چیز نیاز دارد: به انسانهایی که میان داده و اخلاق، میان فهم و ایمان، تعادل برقرار کنند. آینده از آنِ ملت هایی است که هوش را با وجدان، و قدرت را با معنا پیوند دهند.
دیپلماسی فرهنگی نیشکر؛
جشنواره فرهنگی شکرستان فراتر از یک رویداد هنری است؛ این رخداد تجلی گفتوگوی انسانی میان زمین و انسان، میان تولید و معناست.
ساماندهی نیروهای شرکتی در ایستگاه آخر مجلس؛
یک عضو کمیسیون اجتماعی: که آنچه به عنوان «بار مالی» مطرح میشود، بیشتر ترفند «واسطهها» و «مافیای نیروهای شرکتی» است که منافعشان با ساماندهی این وضعیت به خطر میافتد.
شرکت کربن ایران به جای تمرکز بر تثبیت تولید و توسعه سهم بازار، اکنون درگیر برزخ مدیریت موقت و بیثباتی ساختاری است.
تصور کنید نادرشاه افشار به جای آنکه همچون فاتحان قدیم تنها با شمشیر تاریخ را بلرزاند، همچون پتر کبیر روسیه دست به نهادسازی، مدرنیزاسیون و اصلاحات پایدار میزد. امروز ایران چه جایگاهی داشت؟ قدرتی برقآسا اما زودگذر، یا خورشیدی پایدار و ماندگار در روابط بینالملل؟
پیامدهای این بیتدبیری ریشهدار، تنها به سالهای ابتدایی زندگی کودکان محدود نمیشود؛ بلکه سرمایه انسانی را به فرسایش میکشاند و فردایی ناپایدار و متزلزل را برای کل کشور رقم میزند.
یکی از هفت طرح ارائه شده به استاندار خوزستان، که تاکنون پس از گذشت یک سال، در انتظار یک تصمیم جدی بلاتکلیف باقی مانده است.