ایران خوراک خبرخوان خوراک اتم

اکنون، در جهانی سرشار از قدرت‌های خیزان، تهدیدهای چندلایه، و فرصت‌های پراکنده، دیگر هیچ‌کس نمی‌تواند فقط «دوست یا دشمن» باشد. ما وارد دوران موارنه ترکیبی چندجانبه شده‌ایم؛ دنیایی که خاکستری است، پیچیده است، و تنها بازیگران هوشمند در آن می‌مانند.
آتش‌بس نظامی موقت، تنها پرده از نبرد واقعی بر سر کنترل روایت‌ها و تصرف اذهان عمومی برداشت. جنگی که در آن رژیم اشغالگر صهیونیستی و حامیان غربی‌اش، با اتکا بر ماشین رسانه‌ای عظیم و تهاجمی خود، می‌کوشند تا وحشی‌گری‌های میدانی را توجیه کرده، قربانی را مهاجم و جلاد را ناجی معرفی کنند.
ایرانیان فارغ از گرایش‌های سیاسی و مذهبی خود، با اتحاد و همدلی بی‌نظیر، روایتی واحد را تقویت می‌کنند، *دفاع از وطن* . این اتحاد در فضای مجازی به شکل هشتگ‌های پرشمار، پویش‌های گسترده و تولید محتوای مناسب خود را نشان داد.
حملات نظامی اسرائیل، بدون هیچ اعلامیه‌ای رسمی آغاز، و این تجاوز آشکار، نقض صریح منشور سازمان ملل و هنجارهای بین‌المللی بود؛ محکومیت‌های لفظی کشورهای عضو سازمان ملل، مرهمی بر این زخم عمیق نیز نخواهد بود.
دور چهارم مذاکرات غیررسمی ایران و آمریکا در عمان پایان یافت؛ اما برخلاف دوره‌های پیشین، هیچ برنامه‌ریزی روشنی برای ادامه مذاکرات اعلام نشده است. آمریکا پیشنهاد داده دور پنجم نیز در عمان برگزار شود، اما ایران فعلاً این درخواست را نپذیرفته است.
رئیس‌جمهور بازگشته آمریکا پایش را بر فرش قرمز ریاض می‌گذارد، هیچ‌کس این صحنه را یک سفر عادی تلقی نمی‌کند. تجربه دور نخست ریاست‌جمهوری او به همه آموخته که پشت لبخندهای پرزرق‌ و برق و شمشیرهای آذین‌شده سعودی، بازی‌های پیچیده‌تری در جریان است.
خاورمیانه بار دیگر در لحظه‌ای ایستاده که نه صلح دارد، نه جنگ تمام‌عیار. میدان باهوش‌تر شده، طرف‌ها مصمم‌تر، و آینده پیچیده‌تر. در این شطرنج بی‌رحمانه، کسی که قواعد را بهتر بازنویسی کند، برنده خواهد بود؛ نه لزوماً کسی که زودتر بازی را شروع کرده است.
حذف صفر می‌تواند به عنوان یک سیگنال مثبت اعتماد مردم به پول و نظام اقتصادی را افزایش دهد. این اعتماد می‌تواند سرمایه‌گذاری را افزایش و در درازمدت انتظارات تورمی را کاهش دهد.