عمران بائوج خوراک خبرخوان خوراک اتم

اغلب ما شاهنامه را با نام رستم و سهراب، زال و سیمرغ، یا شاید با تصویر شاهان افسانه‌ای می‌شناسیم. اما اگر کمی دقیق‌تر شویم، شاهنامه فقط یک دفتر شعر حماسی نیست؛ بلکه سندی است پنهان از آنچه امروز آن را سیاست جهانی، اقتصاد منابع، و حتی هویت ملی در نظام بین‌الملل می‌نامیم.
نظم جهانی جدید نه از دل انقلاب، که از دل انقلاب دیجیتال زاده می‌شود. اگر قرن بیستم، قرن جنگ‌های جهانی و جنگ سرد بود، قرن بیست‌ویکم قرن نبرد برای تسلط بر جهان دیجیتال است.
مذاکرات رم اگرچه تکرار صحنه‌های دیپلماسی قدیمی است، اما در دل خود فرصتی نوین برای بازتعریف بازی میان ایران و غرب دارد. اگر طرفین قواعد بازی را تغییر دهند، نه‌تنها از "معمای زندانی" رها می‌شوند، بلکه می‌توانند یک توافق هوشمندانه و تدریجی بسازند که در آن، امنیت، احترام و منافع مشترک هم‌زمان وجود دارد.
دور چهارم مذاکرات غیررسمی ایران و آمریکا در عمان پایان یافت؛ اما برخلاف دوره‌های پیشین، هیچ برنامه‌ریزی روشنی برای ادامه مذاکرات اعلام نشده است. آمریکا پیشنهاد داده دور پنجم نیز در عمان برگزار شود، اما ایران فعلاً این درخواست را نپذیرفته است.
آیا تا به حال فکر کرده‌اید ترامپ واقعاً دنیا را چطور می‌بیند؟ یا بایدن بر چه مبنایی تصمیم می‌گیرد؟ پشت هر سخنرانی باشکوه و هر تصویری که از کاخ سفید یا کرملین مخابره می‌شود، یک "نقشه ذهنی" عمیق پنهان است.
رئیس‌جمهور بازگشته آمریکا پایش را بر فرش قرمز ریاض می‌گذارد، هیچ‌کس این صحنه را یک سفر عادی تلقی نمی‌کند. تجربه دور نخست ریاست‌جمهوری او به همه آموخته که پشت لبخندهای پرزرق‌ و برق و شمشیرهای آذین‌شده سعودی، بازی‌های پیچیده‌تری در جریان است.
گاهی تاریخ با خودش شوخی‌های عجیبی می‌کند.گرینلند، جزیره‌ای که روزگاری حتی نامش برای بسیاری ناشناخته بود، حالا به کابوس مشترک رؤسای‌جمهور آمریکا تبدیل شده است.
این روزها، ایران و آمریکا با هم مذاکره نمی کنند؛ با سایه های یکدیگر حرف می زنند. سایه هایی که ناشی از بی اعتمادی تاریخی اند. در این وضعیت، شاید آنچه بیشتر از تکنیکهای سیاسی اهمیت دارد، بازسازی فهم انسانی از دیگری است.