مشکلات تمام نشدنی فولادسازان
وقایع صنعت – هرازگاهی خبری از عملکرد موفق صنعت فولاد به‌گوش می‌خورد. روند رو به رشد تولید در این زنجیره به عنوان یکی از معیارهای عملکرد موفق این صنعت مورد توجه قرار می‌گیرد. اما با نگاهی دقیق‌تر به آمار تولید فولاد می‌توان این‌طور ادعا کرد که این صنعت از اهداف توسعه‌ای برای آن عقب مانده است و لطمات قابل توجهی را متحمل می‌شود.
در سویی دیگر میانگین ضریب بهره‌برداری از صنعت فولاد دنیا برابر ۷۳ درصد برآورد می‌شود، میانگین ضریب بهره‌برداری از صنعت فولاد ایران تا سال ۱۳۹۹ در حدود همین نرم‌های جهانی بود، اما از سال ۱۳۹۹ از میزان ضریب بهره‌برداری در صنعت فولاد کاسته شده، به این ترتیب ضریب بهره‌برداری در این صنعت به ۶۳ درصد رسیده، بنابراین باید اقرار کرد که از میزان بهره‌وری تولید در این صنعت و همچنین سودآوری بسیاری از صنایع این زنجیره کاسته شده است. در سال‌های اخیر اقداماتی برای تامین برق موردنیاز صنایع فولاد انجام گرفته، اما به تولید گاز صنایع بی‌توجهی شده است، از این‌رو همچنان از انرژی می‌توان با عنوان پاشنه‌آشیل تولید در زنجیره فولاد نام برد که سرمایه‌گذاری انجام‌گرفته در این بخش را تحتتاثیر منفی قرار می‌دهد.
مشکلات تمام‌نشدنی فولادسازان
وحید یعقوبی، دبیر انجمن فولاد اظهار کرد: میزان تولید فولاد کشور در سال ۱۴۰۲ در قیاس با سال قبل از آن، ۵.۵ درصد افزایش یافته است. رشد ۵.۵ درصدی یادشده مربوط به ظرفیت‌های جدیدی است که به مدار تولید وارد شده‌اند، بنابراین رشد تولید ۲ میلیون تن فولاد در سال گذشته را نمی‌توان ناشی از بهبود شرایط تولید در صنایع قدیمی دانست. به‌بیان دیگر، سطح تولید واحدهای قدیمی فعال در زنجیره فولاد در سطوح قبلی ثابت مانده است یا در مواردی شاهد کاهش تولید در برخی واحدها بوده‌ایم.
این فعال صنعت فولاد افت تولید در برخی حلقه‌های این زنجیره و فاصله گرفتن میان ظرفیت اسمی و واقعی تولید را ناشی از محدودیت تامین انرژی صنایع دانست و افزود: میزان تولید در صنعت فولاد کشور متناسب با ظرفیت تولید در این صنعت نیست.
یعقوبی گفت: میانگین ضریب بهره‌برداری از صنعت فولاد دنیا برابر ۷۳ درصد برآورد می‌شود. میانگین ضریب بهره‌برداری از صنعت فولاد ایران تا سال ۱۳۹۹ در حدود همین نرم‌های جهانی بود، اما از سال ۱۳۹۹ از میزان ضریب بهره‌برداری در صنعت فولاد کاسته شده؛ به‌این‌ترتیب ضریب بهره‌برداری در این صنعت به ۶۳ درصد کاهش یافته است. بنابراین باید این‌طور ادعا کرد که محدودیت در تامین انرژی و عدم‌تامین زیرساخت‌های موردنیاز برای تولید در زنجیره فولاد، به افت تولید در صنعت فولاد منتهی شده، در نتیجه بخش قابل‌توجهی از ظرفیت‌های صنعت فولاد، معطل مانده است.
این فعال صنعت فولاد بااشاره به سند چشم‌انداز توسعه ۲۰ساله کشور گفت: ظرفیت تولید فولاد ایران در افق ۱۴۰۴ برابر ۵۵ میلیون تن هدف‌گذاری شده است. صنعت فولاد را باید جزو معدود صنایعی دانست که به اهداف سند چشم‌انداز توسعه در افق ۱۴۰۴، خواهد رسید. یعنی پیش‌بینی می‌شود ظرفیت تولید فولاد ایران، ظرف ۲ سال آتی به ۵۵ میلیون تن افزایش یابد، اما میزان تولید در این صنعت رضایت‌بخش نیست.
وی افزود: میزان تولید فولاد کشور تا سال ۱۳۹۹ طبق برنامه پیش رفت. براساس برنامه طراحی‌شده برای توسعه عملکردی این صنعت انتظار می‌رفت میزان تولید فولاد کشور در سال ۱۴۰۲ به ۳۹ تا ۴۰ میلیون تن افزایش یابد. اما بنا به آمار منتشرشده از سوی فولادسازان کشور، حجم تولید در این صنعت در سال گذشته برابر ۳۲ میلیون تن برآورد شده، بنابراین باید اقرار کرد که صنعت فولاد نسبت به برنامه‌های توسعه‌ای، عقب مانده است.
