هورنیوز – طی ماه های گذشته تاکنون شاهد آن هستیم کارخانه های سیمان کشور که بخش عمده سهام آنها به تامین اجتماعی تعلق دارند وارد مسایل پیش پا افتاده و ناکارآمدی همچون کاغذبازی یا اصطلاحاً بوروکراتیک شده اند. در این کارخانجات سرپرست ها جای مدیران را گرفته اند که این موضوع باعث افت تولید نیز شده و از طرف دیگر وارفتگی سازمانی را در این اماکن مهم به وضوح مشاهده می کنیم. از آنجا که اغلب انتصاب های یادشده سیاسی و غیرکارشناسی هستند این احتمال وجود دارد که شاید سوء استفاده های مالی نیز در این کارخانجات صورت پذیرد.

در همین زمینه برخی کارشناسان نیز معتقدند، افت بخشی از تولید سیمان کشور به دلیل عدم وجود مقصد برای صادرات نیست، بلکه نبود مکانیزم مدیریتی خلاقانه که بتواند تولید را افزایش دهد و به پایانه های صادراتی رهنمون کنند، است.

از سویی دیگر و در واقعیت و بدون تحلیل یا نظر کارشناسان میزان صادرات کشور طی شش ماه گذشته بسیار ناخوشایند بوده، ولی با همه این اخبار قابل تامل خبری همچون اختلاس پتروشیمی مهر یا فولاد مبارکه هنوز وجود ندارد، اما اگر فکری عاجل و نتیجه بخش نشود این رویدادها با تجمیع به روند مبدل می شوند و روندها اگر مورد موافقت امواج سیاسی قرار بگیرند به یک نتایج غیرقابل پیش بینی منجر خواهند شد.

در پایان می توان گفت آنچه که ما در رویدادهای کارخانجات سیمان می بینیم یک روند را به وجود آورده که باید منتظر نتیجه سوء آن طی هفته ها یا ماه های آینده باشیم.

نویسنده: فرشاد بهمن